Pomoc dla osób usamodzielnianych – na podstawie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej

Pomoc dla osób usamodzielnianych – na podstawie Ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

Kto podlega ustawie?

Zasady procesu usamodzielnienia wychowanków, którzy opuszczają pieczę zastępczą po dniu 1 stycznia 2012 roku regulują przepisy Ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

Pomoc na kontynuowanie nauki, na usamodzielnianie oraz na zagospodarowanie jest przyznawana osobie usamodzielnianej, która przebywała w pieczy zastępczej przez okres co najmniej:

3 lat – w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą spokrewnioną;
roku – w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą niezawodową, rodzinę zastępczą zawodową, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo – wychowawczą lub regionalna placówkę opiekuńczo – terapeutyczną.

Formy pomocy:

Osobie opuszczającej, po osiągnięciu pełnoletności, rodzinę zastępczą, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo – wychowawczą lub regionalną placówkę opiekuńczo – terapeutyczną, w przypadku gdy umieszczenie w pieczy zastępczej nastąpiło na podstawie orzeczenia sądu:

przyznaje się pomoc na:
– kontynuowanie nauki
– usamodzielnienie
– zagospodarowanie
udziela się pomoc w uzyskaniu:
– odpowiednich warunków mieszkaniowych
– zatrudnienia
zapewnia się pomoc prawną i psychologiczną

Warunki i zasady przyznawania pomocy:

Warunkiem przyznania pomocy na kontynuowanie nauki i na usamodzielnienie jest:

złożenie wniosku o przyznanie świadczeń oraz
posiadanie zatwierdzonego indywidualnego programu usamodzielniania, określającego w szczególności:
- zakres współdziałania osoby usamodzielnianej z opiekunem usamodzielnienia;
- sposób uzyskania przez osobę usamodzielnianą wykształcenia lub kwalifikacji zawodowych, pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych oraz w podjęciu przez osobę usamodzielniana zatrudnienia.

Ważne:
Pomoc na usamodzielnienie oraz pomoc na zagospodarowanie jest przyznawana osobie usamodzielnianej, której dochód miesięczny nie przekracza kwoty 1 200 zł.

Ustalając dochód osoby usamodzielnianej uwzględnia się sumę dochodów tej osoby, jej małżonka oraz dzieci pozostających na jej utrzymaniu, podzieloną przez liczbę tych osób.

W przypadku, gdy dochód miesięczny osoby usamodzielnianej przekracza 1 200 zł, można przyznać pomoc na usamodzielnianie lub pomoc na zagospodarowanie, jeżeli jest to uzasadnione jej sytuacją mieszkaniową, dochodową, majątkową lub osobistą.

Pomoc na kontynuowanie nauki przyznaje się osobie usamodzielnianej, jeżeli kontynuuje naukę:

w szkole;
w zakładzie kształcenia nauczycieli;
w uczelni;
na kursach, jeżeli ich ukończenie jest zgodne z indywidualnym programem usamodzielniania;
u pracodawcy w celu przygotowania zawodowego.

Wysokość pomocy wynosi nie mniej niż 566 zł miesięcznie

Pomoc przyznaje się na czas trwania nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 25 roku życia. Osoba usamodzielniana otrzymująca pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki jest obowiązana przedłożyć, nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy, zaświadczenie stwierdzające kontynuowanie nauki.

Pomoc na kontynuowanie nauki nie przysługuje w przypadku, gdy osoba usamodzielniana:

kontynuuje naukę w szkole ponadgimnazjalnej lub uczelni, która zapewnia nieodpłatną naukę i nieodpłatne pełne utrzymanie;
bez uzasadnionych powodów zmieniła trzykrotnie, na tym samym poziomie kształcenie, szkołę, zakład kształcenia nauczycieli lub uczelnię, kurs lub przygotowanie do wykonywania zawodu;
została umieszczona w zakładzie karnym.

Pomoc na usamodzielnianie

Pomoc na usamodzielnienie może zostać wypłacona, w zależności od ustaleń indywidualnego programu usamodzielniania, jednorazowo lub w ratach, nie później jednak niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 26. roku życia. W przypadku gdy osoba usamodzielniana otrzymuje pomoc na kontynuowanie nauki, pomoc na usamodzielnienie jest wypłacana po zakończeniu pobierania pomocy na kontynuowanie nauki.

Wysokość pomocy na usamodzielnienie jest uzależniona od czasookresu pobytu w pieczy zastępczej i wynosi:

w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą spokrewnioną – nie mniej niż 3 730 zł, jeżeli przebywała w pieczy przez okres co najmniej 3 lat;
w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą niezawodową, rodzinę zastępczą zawodową, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo – wychowawczą lub regionalną placówkę opiekuńczo – terapeutyczną:
• nie mniej niż 7 458 zł – jeżeli przebywała w pieczy zastępczej przez okres powyżej 3 lat,
• nie mniej niż 3 730 zł – jeżeli przebywała w pieczy zastępczej przez okres od 2 do 3 lat,
• nie mniej niż 1 865 zł – jeżeli przebywała w pieczy zastępczej przez okres poniżej 2 lat, nie krócej jednak niż przez okres roku.

Pomoc na zagospodarowanie

Pomoc jest wypłacana jednorazowo, nie później niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 26. roku życia w wysokości nie niższej niż 1 695 zł, a jeżeli osoba usamodzielniana posiada orzeczenie o umiarkowanym albo znacznym stopniu niepełnosprawności pomoc wynosi nie mniej niż 3 390 zł.

Pomoc na zagospodarowanie może być przyznana w formie rzeczowej.

Przyznanie osobie usamodzielnianej pomocy na kontynuowanie nauki, na usamodzielnianie lub na zagospodarowanie można odmówić w przypadku, gdy:

istnieje uzasadnione przypuszczenie, że pomoc zostanie wykorzystana niezgodnie z celem, na jaki zostanie przyznana;
osoba usamodzielniana przed osiągnięciem pełnoletności opuściła samowolnie pieczę zastępczą;
osoba usamodzielniana porzuciła naukę umożliwiającą jej przygotowanie zawodowe i nie podejmuje zatrudnienia;
stosunek pracy z osobą usamodzielnianą został rozwiązany bez wypowiedzenia z winy pracownika
osoba usamodzielniana bez uzasadnionej przyczyny uchyliła się od podjęcia proponowanego jej zatrudnienia;
• osoba usamodzielniana została skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.

Opiekun usamodzielnienia:

Osoba usamodzielniana co najmniej rok przed osiągnięciem przez nią pełnoletności wskazuje osobę, która podejmuje się pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia oraz przedstawia pisemną zgodę tej osoby.

Opiekunem usamodzielnienia może być:

osoba tworząca rodzinę zastępczą,
prowadząca rodzinny dom dziecka,
koordynator rodzinnej pieczy zastępczej,
pracownik socjalny,
osoba będąca w placówce opiekuńczo – wychowawczej albo regionalnej placówce opiekuńczo – terapeutycznej wychowawcą lub psychologiem,
inna osoba wskazana przez osobę usamodzielnianą i zaakceptowana przez dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie powiatu właściwego do ponoszenia wydatków na finansowanie pomocy na kontynuowanie nauki i usamodzielnianie.
Indywidualny Program Usamodzielniania (IPU):
jest opracowany przez osobę usamodzielniana wspólnie z opiekunem usamodzielnienia co najmniej na miesiąc przed osiągnięciem przez osobę usamodzielnianą pełnoletności,
a następnie jest zatwierdzony przez dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie powiatu właściwego do ponoszenia kosztów.

UWAGA!
Osoby usamodzielniane są zobowiązane niezwłocznie poinformować organ, który przyznał pomoc o każdej zmianie ich sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej, która ma wpływ na prawo do tych świadczeń.
Brak współpracy z pracownikiem socjalnym oraz nie realizowanie postanowień zawartych w indywidualnym programie usamodzielnienia może skutkować odmową przyznania pomocy.

Pomoc i szczegółowe informacje można uzyskać w:

Zespole ds. Pieczy Zastępczej
41 – 800 Zabrze, ul. Wyzwolenia 7
pn. – pt. od 7.30.-15.30

Pracownicy socjalni tel. 32 271 64 31, 32 271 30 05 wew.: 51 lub 504 493 721
e-mail: usamodzielnienia@mopr.zabrze.pl

Pomoc dla osób usamodzielnianych – na podstawie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej